Love G. Night
5. Sınıf Mavi Çaylak
Mesaj Sayısı : 7
 |  Konu: Love G. Night  Cuma Şub. 04, 2011 2:08 am | |
| Ad Soyad : Love G. Night
Karakter Özellikleri : Bu kızı anlamak ve çözebilmek neredeyse imkansızdır.Nedeni ise huylarının birbiriyle tamamen zıtlık oluşturuyor olması.Dostları için herşeyi göze alabilecek bir kız durumundayken birden kimseyi umursamayan duyarsız birisine dönüşebilir ve çevresinde bulunanlar asla bu değişim hızına yetişemez.Maceraperestliğinin yanında araştırmacı ruha da sahiptir.Yalnızlığı sevdiği kadar kalabalık ortamlara mahkumdur.Güven duygusu Love için oldukça zordur çünkü güvendiği kişiye güvenmekten vazgeçebileceği gibi güvenmediği kişiye de güvenebilmesi söz konusudur.Ama devamlı olan tek huyu alınganlıktır ve herşeyden kendisine bir pay çıkarır.Menfaat duygusu hiçbir zaman gündemden düşmez.
Fiziksel Özellikler : Sarı bukleli saçlarının çevrelediği beyaz bir teni olmasıyla birlikte insanlara huzur veren mavi gözlere sahiptir.Bu yüzden de çoğu kişi ona karşı her zaman ister istemez güvenmekte hiç zorluk çekmez.
Mavi / Kırmızı : MaviSınıf Belirleme İçin Örnek RPG : - Spoiler:
Her zaman yaptığım gibi çantamı kapının sağ tarafında bulunan cevizden yapılma dolaba koyduktan sonra ayaklarıma sürtünen Blue adını verdiğim İran kedimi kollarımın arasına aldım ve kafasını okşamaya başladım. Bundan hoşlandığı çıkardığı nahoş mırıltılardan kesinlikle anlayabilirdiniz. Salona doğru ilerlediğimde içeriden gelen tartışmalar dikkatimi çekti ve kapının arkasında duraksayarak söylenenlere dikkatimi vermeye çalıştım. Ne yani onu yanımızdan ayıracaklar mı? Bu babamın dinlemekten zevk aldığım gür ve ihtişamlı sesiydi ve annemin ise sadece ağlaması duyuluyordu. Benim anlamadığım ise o dedikleri kim oluyordu. Benim bir yere gideceğim yoktu ve gitmeyi de düşünmüyordum. Ailemi,arkadaşlarımı,mahallemi seviyordum ve en kötüsü okulumu bile seviyordum.Bunları düşünürken annemin bir şeyler söylediğini fark ettim ve tekrar dinlemeye yoğunlaştım. Lydia bunu öğrendiğinde delirecektir bunu nasıl yaparız? Hey! Benim bir yere gittiğimi sanmıyorum ama ailemin niye böyle konuştuğunu hâlâ anlayamadım. Sanırım ara sıra sarışınlık genlerimden gelen aptallığım tutuyor ve bu yüzden de çoğu önemli olayları en son ben öğreniyorum. Konuşmaları tekrar dinlemek için sessiz kalmaya devam etsem de ailem benim orda olduğumu hissetmiş gibi suskunluğa gömülmüşlerdi. Ben ise hiçbir şey duymamış gibi davranarak kedimi okşamaya devam edip salonun kapısında belirdim. Yüz ifademi normal tutmaya çalışarak anne ve babamın yanaklarına öpücük kondurduktan sonra bana ait olan koltuğuma oturdum ve Blue ise kucağımda iki tur döndükten sonra yerleşti. Bunu yapması hoşuma gittiği için ağzımdan kaçan kıkırdamalara engel olamadım. Bu kedi her zaman beni minder ve yatak olarak kullanıyor diye söylenmek istesem de az önce ki konuşmaları hatırlayıp susma ihtiyacı duydum. Annem ve babam ise bakışlarıyla birbirlerine bir şeyler anlatıyor gibiydi. Gıcık olmuş gibi birkaç defa öksürdükten sonra dikkatlerini üzerine toplamayı başardım. Gerçekten neler oluyordu ve ben nereye gidiyordum. Ailemin bakışlarından anlayabildiğim tek şey duyduklarımı ve düşüncelerimi doğrulayan benim gidecek olmamdı. Ama nereye gittiğimi bile bilmeden bu gitme sözcüğü beni açıkçası korkutmaya başlamıştı. Evet artık bana neler olduğunu söyleyecek misiniz? Diyerek daha ailemle aramda oluşan sessizliği bozan ilk kişi olma şerefine eriştim. Ailem ise tekrar birbirlerine bakarak kimin söyleyeceğine karar vermeye çalışıyorlardı. En sonunda ve nihayet babam derin bir nefes alarak dudaklarını araladı. Lydia sen bizim her şeyden sakındığımız ve gözümüz gibi baktığımız değerlimizsin. Ancak bilmen gereken bir şeyler var ve bunu sana nasıl söyleyeceğimizi bilemiyoruz. Babamın sustuğunda duyduklarımı kafamın içinde tartmaya başladım. Bilmem gereken bir şeyler olduğunu zannetmiyordum çünkü hayatımız gayet normaldi ve baş belası ufaklık Jimmy ortalıklarda gözükmüyordu. İçimden bir ses bu konuşmanın sonunu getirmeye kalkışma diye bağırsa da ben kararlılığımı gösterebilmek adına direk babamın gözlerine odaklandım. Seni dinliyorum baba. Fakat ben ne kadar babamla göz iletişimi kurmuş olsam da bu sefer konuşmaya annem başlamıştı. Lydia.. James ve ben senin öz ailen değiliz. Seni hiçbir zaman öz çocuğumuzdan ayrı tutmadık ve her zaman bizim en kıymetlimiz oldun. Bunu sana daha önce anlatmayı istedik ama öz ailen 17 yaşına kadar bu gerçeği saklamamız için bizi çok zorladı.Duyduklarım gerçek miydi yoksa yorgunluktan kendi kendime saçmalıyor muydum? Gözlerimi kırpıştırdığımda her şeyin gerçek ve doğru olduğunu anlamam uzun sürmedi. Ama asıl anlamadığım şey eğer James ve Julie öz ailem değilse ve öz ailem yaşıyorsa neden ben öz ailemin yanında değildim. Sesimin titrek çıkmasına engel olmaya çalışsam da konuşurken sesim çatlamıştı bile. Öz ailem değilsiniz ve bunu benden sakladınız! Ayrıca öz ailem madem yaşıyor o zaman niye onların yanında değilim. Bana değer veriyor olsaydınız bunu bana söyleyemezdiniz ve beni sizden almalarına asla izin vermezdiniz! Diyerek hırsla ayağa kalktığımda kucağımda uyuyan kedimin yere düşüp tüylerini kabartması bir oldu. Ama o anda Blue umurumda bile değildi. Ailemin öz olmadığını öğrendiğim yetmezmiş gibi bir de öz ailemin yaşadığını öğreniyordum. Salonun kapısından çıkış kapısına doğru ilerlerken arkamdan gelen babamın sesini duymazlıktan gelemedim. Sana öz aileni söyleyemedik ama inan bize çok geçerli bir sebep vardı elimizde. Alaycı bir gülümsemeyle babama döndüm ve saygı sınırlarını zorlayacak bir yükseklikte babamın gözlerinin içine baktım. Öyle mi! Neymiş acaba o çok ama çok önemli ve geçerli sebep! Babamın yutkunduğunu gördüğümde söyleyeceğinin hafif bir şey olmadığını anlamış olmalıyım diye düşünüyordum. Lydia, senin baban tanrılar tanrısı Zeus! Bunu sana kolay bir şeymiş gibi söyleme.. Evet.. Aklımda kalan en son sözcük topluluğu buydu. Sonrasında ise olduğum yerde düşüp bayıldığımı ve gözlerimi açtığımda ise kendi odamdan tamamen farklı bir yerde uyandığımı anımsıyorum. Yanımda duran kağıt da ise öz babam Zeus’a ait olan bir not bulduğumu..
| |
|
Amâryllis O'Hara
Admin | Mavi Yüksek Rahibe | Aydınlık Ölümsüzü | V. Sosyolojisi Profesörü
Mesaj Sayısı : 25
| | Konu: Geri: Love G. Night Cuma Şub. 04, 2011 2:21 am | |
| V. Sınıf Mavi Çaylak
Uğurlar olsun çaylağım!
| |
|
